Moest diep gaan maar we hebben het gehaald!!!!!!
Door: Yvonne
Blijf op de hoogte en volg Yvonne
15 Juni 2010 | Nederland, Rotterdam
Hallllo Allemaal,
Ik weet niet wat het! Het is bijna 1 jaar geleden dat ik teruggekomen ben vanuit Autralie, 1 jaar van mijn leven wat mij zoveel heb gegeven! Ervaring, nieuwe vrienden, nieuwe plekken ontdekt, culture leren kennen en nog veel belangrijker je heb jezelf veel beter leren kennen!
En het is bijna 2 jaar geleden dat ik dit avontuur ben aangegaan met 80 andere backpackers.
Misschien denken jullie wel " Heeft ze het weer over Australie' Sorry daarvoor maar echt sinds de dag dat ik terug ben denk ik erover na!
Soms sms ik Sjoerd weleens van" Yo! Sjoerd, weet je 1 jaar geleden zijn we vertrokken Down South met ze 2en' Maar ja, toen kwam ik te werken bij TDS waar ik het ongeloofelijk naar me zin heb leuke collega's leuk werk! En het leukste is daar dat ze geweldige uitdagingen niet uit de weggaan!
Zo kwam Philip eens naar mij toe" Yvonne wil jij 100 km lopen voor het goede doel Oxfam Novib?' Volle enthousaisme zei ik ja! Het geld gaat naar Uganda! Om zo 30.000 kinderen naar school te kunne sturen!
Maar voor de mensen die mij een beetje kennen denk ik nooit echt heel goed na over mijn besluit! ahahh Maar toch zo'n kwamen dus de eerste oefenwandelingen! Van een bloedhete dag waar je dwars door de bloesem loop dat je genoeg water moet drinken om niet uit te drogen tot een regenachtige dag in Burg. Haamstede waar het sop uit je broek en schoenen sopt omdat je die de dag daarvoor gewassen heb! hahaha:d
Maar toen was het zover 4 juni gingen we met ze allen naar Ede waar we een hotel hadden geboekt! de 3 teams en 3 support in totaal 20 man!
Zenuwachtig dat ik was hahaha, we hebben ons die avond nog ingeschreven ipv dat die volgende ochtend te gaan doen! Na een heerlijke maaltijd van mijn lieftallige collega's gingen we met een volle maag slapen en zo stonden we die volgende ochtend met kippenvel bij de start van de 100 km ! Dat kippenvel kregen we uiteraard niet van de kou want het was erg warm die dag, maar kippenvel van alles om ons heen de menigte en de sprekers! Nou het startschot klonk om 10:30 uur en zo liepen we en liepen we en elke 10 km stond er de supportteam was echt geweldig goed ging! Goede verzorging!!! Want voor hun is het ook zwaar steeds naar andere plekken rijden en dan alles weer opzetten wakker blijven :P etc! De eerst 59 km gingen goed maar van 20km naar 30 km liepen we over de open heide en warm dat het was NIET NORMAAL! maar voor de 50km waren we ons aanhet voorbereiden voor de nacht waar ik onwijs veel zin in had! We zette ons nachtlampje op en trokken ons veiligheidsvest aan en daar gingen we, het donkere bos is!!! Nou eerlijk ik zei tegen Eimert een teamgenoot van mij:' Laat deze nacht maar snel over zijn ik vind er geen bal aan.'Nou je ziet helemaal niks alleen de veiligheidsvesten en je lampje wat licht geef op de grond! En zo loop je dan voor een paar uur! Voor de grap deden we onze lampjes uit PIKKIE DONKER:D! Ik voelde de vermoeidheid zachtig aankomen! Bij 60 km hebben een heerlijk massage gehad en zijn we verder gegaan naar de 70km, maar na zo'n lange nacht en zo'n stuk gelopen te hebben nemen de emoties ook toe, zo ga je nadenken over dingen, over het leven, wat je wil doen, je lichaam! Je begin een beetje te hallucineren, je ziet er niet echt meer een rechte lijn in! Bij stop 7 dus op 70 km kregen we pannekoeken en zatten we er allemaal doorheen pijn onze voeten benen, MOE!Als ik naar Wendy of Kay keek dat zijn ook mijn teamgenoten dan moest ik al spontaan huilen!
Als je dan bij 80 km aankomt dacht ik:'Jezus nog 20 km.'maar toen kwam de zon alweer op de werd het weer warm! Na een tijdje is je energie op en loopt je op mentale krachten! Nog 20 km tegaan en ik kon op elke moment wel janken! Bij 90 km stonden er onwijs veel mensen ons aan te moedigen en dan ben je zo blij als je andere mensen ziet! Bij elke stop kregen we een appalaus!
En daar was die laatste 10 km dan ZWAAR elke keer dacht ik oh we zijn er? Maar nog niet dus we naderde het eind en zagen mensen naar ons toe komen om ons aan te moedigen !! Daar in de verte zie je het kasteel waar we begonnen zijn! 1km te gaan en daar werden aangemoedigd door een collega die ons omriep door de microfoon!!!!!!! KIPPENVEL! Daar was die streep, alle mensen op ons te wachten, JANKEN dat ik deed! Dit is niet in woorden te omschrijven!
Ik zeg eerlijk ik had pijn, blaren en ik zat er doorheen maar ik heb er nooit spijt van gehad door dit te doen! Een teampresentatie!:D
Op naar nog meer lijpe, gekke, stoere, kicke dingen die te wachten staan!
Nu even kijken wat ik ga doen op zaterdag aangezien we veel aan het wandelen waren!
Maar daar komt ook weer snel verandering in omdat zoals sommige van jullie weten ga werken op een camping in Frankrijk bij Valence!
Ik ben heel nerveus ik weet niet wat ik moet verwachten. Ik ga werken bij de animatie en ik moet dan kinderen de hele dag animeren! Typetjes spelen zoals 'Tipy & Flora' En sport en& Spel, Miniclub, Minidisco en nog veeeeeeel meer!
ik begin 28 juni en vertrek 25 juni met mijn vader, ik ga dit werk doen t/m 29 augustus!
Ik heb al een trainingsweekend gehad waar we de typetjes moeten spelen, dingen moeten oefenen in de miniclub, GAAF dat het was! Ook zijn we naar dansjesdag gegaan!
Nu zullen jullie misschien wel denken 'WE' Ja, Sjoerd en ik gaan naar een camping niet naar dezelfde, hij gaat naar Italie en ik Frankrijk!
Dus nu ga ik me klaarmaken voor de camping ik zal echt mensen missen!!!!!!!!!!! Maar ik moet het ook van de positieve kant bekijken je krijgt hier zoiets moois voor terug en dat moet ik in mijn achterhoofd houden!
Dus we are back on the run!
See ya in France people
Iedereen een onwijs gave vakantie, doe niks wat ik ook niet zou doen:P!!! GENIET:D
Ullepoepie
XXXX
Ik weet niet wat het! Het is bijna 1 jaar geleden dat ik teruggekomen ben vanuit Autralie, 1 jaar van mijn leven wat mij zoveel heb gegeven! Ervaring, nieuwe vrienden, nieuwe plekken ontdekt, culture leren kennen en nog veel belangrijker je heb jezelf veel beter leren kennen!
En het is bijna 2 jaar geleden dat ik dit avontuur ben aangegaan met 80 andere backpackers.
Misschien denken jullie wel " Heeft ze het weer over Australie' Sorry daarvoor maar echt sinds de dag dat ik terug ben denk ik erover na!
Soms sms ik Sjoerd weleens van" Yo! Sjoerd, weet je 1 jaar geleden zijn we vertrokken Down South met ze 2en' Maar ja, toen kwam ik te werken bij TDS waar ik het ongeloofelijk naar me zin heb leuke collega's leuk werk! En het leukste is daar dat ze geweldige uitdagingen niet uit de weggaan!
Zo kwam Philip eens naar mij toe" Yvonne wil jij 100 km lopen voor het goede doel Oxfam Novib?' Volle enthousaisme zei ik ja! Het geld gaat naar Uganda! Om zo 30.000 kinderen naar school te kunne sturen!
Maar voor de mensen die mij een beetje kennen denk ik nooit echt heel goed na over mijn besluit! ahahh Maar toch zo'n kwamen dus de eerste oefenwandelingen! Van een bloedhete dag waar je dwars door de bloesem loop dat je genoeg water moet drinken om niet uit te drogen tot een regenachtige dag in Burg. Haamstede waar het sop uit je broek en schoenen sopt omdat je die de dag daarvoor gewassen heb! hahaha:d
Maar toen was het zover 4 juni gingen we met ze allen naar Ede waar we een hotel hadden geboekt! de 3 teams en 3 support in totaal 20 man!
Zenuwachtig dat ik was hahaha, we hebben ons die avond nog ingeschreven ipv dat die volgende ochtend te gaan doen! Na een heerlijke maaltijd van mijn lieftallige collega's gingen we met een volle maag slapen en zo stonden we die volgende ochtend met kippenvel bij de start van de 100 km ! Dat kippenvel kregen we uiteraard niet van de kou want het was erg warm die dag, maar kippenvel van alles om ons heen de menigte en de sprekers! Nou het startschot klonk om 10:30 uur en zo liepen we en liepen we en elke 10 km stond er de supportteam was echt geweldig goed ging! Goede verzorging!!! Want voor hun is het ook zwaar steeds naar andere plekken rijden en dan alles weer opzetten wakker blijven :P etc! De eerst 59 km gingen goed maar van 20km naar 30 km liepen we over de open heide en warm dat het was NIET NORMAAL! maar voor de 50km waren we ons aanhet voorbereiden voor de nacht waar ik onwijs veel zin in had! We zette ons nachtlampje op en trokken ons veiligheidsvest aan en daar gingen we, het donkere bos is!!! Nou eerlijk ik zei tegen Eimert een teamgenoot van mij:' Laat deze nacht maar snel over zijn ik vind er geen bal aan.'Nou je ziet helemaal niks alleen de veiligheidsvesten en je lampje wat licht geef op de grond! En zo loop je dan voor een paar uur! Voor de grap deden we onze lampjes uit PIKKIE DONKER:D! Ik voelde de vermoeidheid zachtig aankomen! Bij 60 km hebben een heerlijk massage gehad en zijn we verder gegaan naar de 70km, maar na zo'n lange nacht en zo'n stuk gelopen te hebben nemen de emoties ook toe, zo ga je nadenken over dingen, over het leven, wat je wil doen, je lichaam! Je begin een beetje te hallucineren, je ziet er niet echt meer een rechte lijn in! Bij stop 7 dus op 70 km kregen we pannekoeken en zatten we er allemaal doorheen pijn onze voeten benen, MOE!Als ik naar Wendy of Kay keek dat zijn ook mijn teamgenoten dan moest ik al spontaan huilen!
Als je dan bij 80 km aankomt dacht ik:'Jezus nog 20 km.'maar toen kwam de zon alweer op de werd het weer warm! Na een tijdje is je energie op en loopt je op mentale krachten! Nog 20 km tegaan en ik kon op elke moment wel janken! Bij 90 km stonden er onwijs veel mensen ons aan te moedigen en dan ben je zo blij als je andere mensen ziet! Bij elke stop kregen we een appalaus!
En daar was die laatste 10 km dan ZWAAR elke keer dacht ik oh we zijn er? Maar nog niet dus we naderde het eind en zagen mensen naar ons toe komen om ons aan te moedigen !! Daar in de verte zie je het kasteel waar we begonnen zijn! 1km te gaan en daar werden aangemoedigd door een collega die ons omriep door de microfoon!!!!!!! KIPPENVEL! Daar was die streep, alle mensen op ons te wachten, JANKEN dat ik deed! Dit is niet in woorden te omschrijven!
Ik zeg eerlijk ik had pijn, blaren en ik zat er doorheen maar ik heb er nooit spijt van gehad door dit te doen! Een teampresentatie!:D
Op naar nog meer lijpe, gekke, stoere, kicke dingen die te wachten staan!
Nu even kijken wat ik ga doen op zaterdag aangezien we veel aan het wandelen waren!
Maar daar komt ook weer snel verandering in omdat zoals sommige van jullie weten ga werken op een camping in Frankrijk bij Valence!
Ik ben heel nerveus ik weet niet wat ik moet verwachten. Ik ga werken bij de animatie en ik moet dan kinderen de hele dag animeren! Typetjes spelen zoals 'Tipy & Flora' En sport en& Spel, Miniclub, Minidisco en nog veeeeeeel meer!
ik begin 28 juni en vertrek 25 juni met mijn vader, ik ga dit werk doen t/m 29 augustus!
Ik heb al een trainingsweekend gehad waar we de typetjes moeten spelen, dingen moeten oefenen in de miniclub, GAAF dat het was! Ook zijn we naar dansjesdag gegaan!
Nu zullen jullie misschien wel denken 'WE' Ja, Sjoerd en ik gaan naar een camping niet naar dezelfde, hij gaat naar Italie en ik Frankrijk!
Dus nu ga ik me klaarmaken voor de camping ik zal echt mensen missen!!!!!!!!!!! Maar ik moet het ook van de positieve kant bekijken je krijgt hier zoiets moois voor terug en dat moet ik in mijn achterhoofd houden!
Dus we are back on the run!
See ya in France people
Iedereen een onwijs gave vakantie, doe niks wat ik ook niet zou doen:P!!! GENIET:D
Ullepoepie
XXXX
-
15 Juni 2010 - 20:57
Patrick:
ik zie dat je nog steeds een levens genieter bent en een die hard. hoop dat je een super tijd gaat krijgen in frankrijk.
groetjes x -
15 Juni 2010 - 21:50
Bassie:
Hey kanjer,
Je gaat het wéér doen. Wéér je comfortzone oprekken! En je weet hoe dat verloopt...;-)
Maar zenuwachtig zijn hoef je echt niet. Jij hebt wel voor véél hetere vuren gestaan dan kinderen vermaken. Door je spontaniteit en gulle lach heb je het in je om ook zonder brede opleiding of ervaring die kinderen een geweldige tijd te bezorgen.
Ik twijfel er dus geen moment over dat dit je zeker gaat lukken en geloof mij...als ik het niet doe dan moet jij het zeker niet doen!
Dikke kus en veel succes!
Bassie
P.S. enne...als het ff kan dan kom ik naar het "bewijs" kijken! -
15 Juni 2010 - 22:29
Duco:
Supertof yvon!
dikke kus -
16 Juni 2010 - 09:10
Ellis:
Ik heb diepe diepe bewondering voor je... 100 km, heel knap dat je het gehaald hebt. KANJER
EN NU OP NAAR HET VOLGENDE AVONTUUR!!
veel plezier en een grote knuffel
ellis -
16 Juni 2010 - 19:33
SJOERD:
HEBBIE GELIJK IN, ECHT NIET NORMAAL... JA ECHT HE JE HEBT HET GEFLIKT.... NOU ECHT NIET NORMAAL, HEB JE GELIJK IN.... NOU TOPPIE -
21 Juni 2010 - 08:16
Naomi:
Hey Yvonne,
wat een prestatie en wat een nieuwe, mooie uitdaging gaan je weer aan in La France! Have fun!! -
23 Juni 2010 - 12:41
Neef Kees:
Ben hartstikke trots op m'n nichie; je bent een echt wereldwijf!
Ik doe het je niet na.
Voor in Frankrijk: dat red je ook, net als die helse militaire mars.
Veel geluk, plaisir et bonne chance!
Dag kanjer
XXX -
24 Juni 2010 - 21:53
Pia Schuurman:
Hoi Yven Morgen ga je weer op na je nieuwe avontuur gisteren nog gezellig ge barbeque met zijn allen.Wens je een goede reis en veel plezier op de camping .
Dikke kus love you xxxxx. -
29 Juni 2010 - 19:31
Trudy:
Hoi Avonturier,
Hier ben ik weer.
Lang geleden he.
Maar je heb weer een avontuur om weer te doen,
Eerst je langeeeeeeeeeeeeeeee wandeling,en nu lekker in France.
En vermaak je een beetje met de kids,zal wel goed gaan he.
Ben je het zat dan doe je toch oorwatjes in hahhahahahh.
Nou meid veel plezier met het Campingleven,en maak er wat van dat gaat zeker wel lukken hhahah
Wij zitten op dit moment in LOS ANGELS dus een gr van ons allen
Tot de volgende mail maar weer xxxx uit USA -
25 Juli 2010 - 01:43
Glenn:
Hoe gaat het met je? Bevalt het op de camping?
Liefs,
Glenn
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
